1.   Pacjent podczas rozmowy z anestezjologiem, jeszcze przed znieczuleniem, zostanie poproszony o podanie informacji na temat swojego stanu zdrowia:

• • • uczulenia na leki i pokarmy
    • przebyte i aktualne choroby (serca, płuc, tarczycy, choroby neurologiczne, choroby psychiczne, zapalenia żył głębokich, częste infekcje, choroby nowotworowe, cukrzyca i inne)
    • aktualnie przyjmowane leki
    • przebyte znieczulenia, powikłania podczas znieczuleń lub w okresie pooperacyjny

Udzielenie wyczerpujących i prawdziwych odpowiedzi na wszystkie pytania pozwoli na wybór najbezpieczniejszej metody znieczulenia. Anestezjolog może zdecydować o konieczności wykonania dodatkowych badań (badania laboratoryjne, EKG, RTG). Na podstawie tych informacji, anestezjolog zaproponuje najbezpieczniejszy dla chorego rodzaj znieczulenia, wyjaśni jego przebieg i udzieli dalszych zaleceń.

Rozmowa z anestezjologiem przed zabiegiem jest najlepszym momentem do zadania wszelkich nurtujących pytań i rozwiania wątpliwości.

2.   Pacjent po uzyskaniu informacji na temat zaplanowanego znieczulenia, podpisuje w specjalnym formularzu zgodę na znieczulenie.

W dniu zabiegu pacjent musi powstrzymać się od spożywania pokarmów stałych na 6 godzin i picia na 2 godziny przed planowanym znieczuleniem.

*Czasami anestezjolog może opóźnić termin wykonania zabiegu ponieważ stan układów i narządów pacjenta nie jest ustabilizowany (infekcja, znacznie podwyższone ciśnienie tętnicze krwi, niewyrównane poziomy glukozy u chorych z cukrzycą, itp.). Wykonywanie zabiegu w takim stanie byłoby niepotrzebnie obarczone zwiększonym ryzykiem, dlatego mając na względzie bezpieczeństwo pacjenta anestezjolog odracza znieczulenie o kilka dni, zlecając jednocześnie dodatkowe leki, konsultacje, badania itp.

Początek znieczulenia (wprowadzenie, indukcja znieczulenia) to okres od rozpoczęcia podawania anestetyku do uśnięcia pacjenta. Najczęściej leki podaje się drogą dożylną lub wziewną.

• Dożylne podawanie leków wymaga uprzedniego wprowadzenia do żyły pacjenta kaniuli (tzw. wenflonu). Po wkłuciu się do żyły, podany jest lek usypiający. Uśpienie następuje wówczas bardzo szybko, możliwe jest nieco szybsze oddychanie, oraz zjawisko „uciekania” oczu. Są to normalne objawy i nie należy się nimi denerwować.
  
  
• Dziecko można także uśpić podaniem gazu usypiającego do oddychania. 
  Najczęściej stosowanym lekiem jest Sevorane® Abbot. Lek w specjalnym urządzeniu (parowniku) zamieniany jest w gaz i po zmieszaniu z tlenem w aparacie do znieczulenia, podawany jest pacjentowi. Dziecko oddycha przez maskę, do której podłączony jest balon. W takim przypadku może ono być przez krótki okres czasu, zanim zaśnie, niespokojne. Jest to również zjawisko całkowicie normalne.

Stosowane współcześnie leki działają krótko, dlatego pacjent budzi się po operacji bardzo szybko.

Aby zapewnić maksimum bezpieczeństwa pacjenta podczas wykonywanego znieczulenia, anestezjolog wykorzystuje nowoczesne urządzenia monitorujące. Niezbędne jest ciągłe monitorowanie pracy serca (EKG), ciśnienia krwi, tętna, stopnia natlenowania krwi (pulsoksymetr) oraz stężenia tlenu i dwutlenku węgla w gazach oddechowych. Do tego celu służą nowoczesne aparaty do znieczulenia ze zintegrowanym systemem monitorującym.

W zależności od metody wyróżnia się znieczulenie ogólne, znieczulenie regionalne oraz znieczulenie kombinowane, zawierające elementy kilku rodzajów znieczulenia. Głębokość znieczulenia i jego rodzaj zależne są od rodzaju wykonywanej operacji czy zabiegu oraz od stanu chorego i występowania innych chorób towarzyszących. Oznacza to, że nie każdy będzie znieczulany w identyczny sposób. Niektóre przykre zabiegi diagnostyczne mogą być wykonywane w sedacji czyli uspokojeniu bez utraty świadomości. Można do tego celu wykorzystywać metodę sedacji sterowanej przez pacjenta. Zastosowanie specjalnej pompy pozwala pacjentowi samodzielnie dozować sobie lek uspokajający w zależności od własnych potrzeb.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, znieczulenie może wykonywać jedynie anestezjolog (specjalista w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii). Obecność anestezjologa jest także pożądana podczas przeprowadzania badań diagnostycznych, wymagających podania środków uspokajających. Anestezjolog kwalifikuje pacjenta do znieczulenia, wybiera jego rodzaj oraz stosowane leki, przeprowadza znieczulenie, czuwa nad stanem i bezpieczeństwem chorego zarówno podczas całego zabiegu operacyjnego jak i bezpośrednio po jego zakończeniu.