Kardiologia

Centrum Medyczne Dobra – dzięki wykwalifikowanemu personelowi, mającemu wieloletnie doświadczenie – z wykorzystaniem nowoczesnego sprzętu, prowadzi pełną diagnostykę nieinwazyjną oraz leczenie chorób układu krążenia na najwyższym poziomie.

Zajmujemy się diagnostyką i leczeniem wszystkich chorób serca: choroby wieńcowej, niewydolności serca, nadciśnienia tętniczego, wad serca i zaburzeń rytmu. Podstawowa diagnostyka chorób serca i wczesne, właściwie poprowadzone leczenie pozwala uniknąć ciężkich powikłań schorzeń sercowo-naczyniowych.

Centrum Medyczne Dobra proponuje kompleksową diagnostykę chorób serca:

  • konsultacje kardiologa
  • echokardiografia (USG serca)
  • badanie Holter EKG (24, 48 -godzinny lub 7-dniowy)
  • ambulatoryjny pomiar ciśnienia tętniczego (ABPM), tzw. Holter ciśnieniowy
  • próba wysiłkowa (elektrokardiograficzny test wysiłkowy)
  • USG serca obciążeniowe: z dobutaminą (stres echo) lub z wszczepionym stymulatorem serca
  • przezczaszkowe badanie Dopplera tętnic mózgowych z użyciem kontrastu
  • test pochyleniowy (tilt test)

Na pierwszą konsultację kardiologiczną należy przynieść całą dotychczasową dokumentację medyczną oraz aktualne wyniki badań laboratoryjnych: morfologia krwi, jonogram (sód, potas), kreatynina, glukoza, lipidogram, AspAT, AlAT, kwas moczowy.

NASZ ZESPÓŁ

Iwona Nikodemska kardiolog Szczecin Dobra

dr n. med. Iwona

NIKODEMSKA

specjalista kardiologii
specjalista chorób wewnętrznych

🇬🇧 

Miłosz Leciej kardiolog stymulator ICD Szczecin Dobra

dr Miłosz

LECIEJ

specjalista kardiologii

🇬🇧 

DR PERZANOWSKI Szczecin

dr Łukasz

PERZANOWSKI

specjalista kardiologii

Dagmara Sagasz-Tysiewicz kardiolog echo dobutaminowe Szczecin Dobra

dr Dagmara

SAGASZ-TYSIEWICZ

specjalista kardiologii
specjalista chorób wewnętrznych

mgr Skotnicka

mgr Izabela

SKOTNICKA

specjalizacja w zakresie
pielęgniarstwa kardiologicznego

CZYTAJ WIĘCEJ

Diagnostyka choroby niedokrwiennej serca (choroby wieńcowej)
Diagnostyka zaburzeń rytmu serca
Diagnostyka omdleń

Choroba wieńcowa

Choroba wieńcowa, czyli choroba niedokrwienna serca – to stan, w którym dochodzi do niedostatecznego ukrwienia serca, spowodowanego istotnym zwężeniem (a niekiedy – zamknięciem) światła tętnic wieńcowych, odżywiających mięsień sercowy. Jej najbardziej znanymi postaciami są dławica piersiowa (dusznica bolesna, angina pectoris) i zawał serca.
W większości przypadków choroba wieńcowa ma podłoże miażdżycowe. U ludzi z miażdżycą w ścianach naczyń wieńcowych, podobnie jak innych tętnic, tworzą się blaszki miażdżycowe, których obecność powoli prowadzi do zwężenia świata naczyń i upośledzenia dopływu krwi do serca.
W krajach rozwiniętych choroba wieńcowa jest najczęstszym schorzeniem układu krążenia, a zawał serca i nagła śmierć sercowa są najczęstszymi przyczynami zgonów. Częściej chorują mężczyźni, zwłaszcza w wieku 40-55 lat. W grupie osób starszych zapadalność na tę chorobę rośnie i jest dla obu płci podobna.

Diagnostyka choroby niedokrwiennej serca (choroby wieńcowej)

1. Podstawą każdego rozpoznania jest starannie zebrany wywiad lekarski i prawidłowo przeprowadzone badanie przedmiotowe pacjenta. W dobie zaawansowanych technologii nadal jest to fundamentalny element pracy z pacjentem. Dlatego w naszym Centrum staramy się poświęcić naszym pacjentom taką ilość czasu, aby to badanie było pewną podstawą do decyzji o kolejnych badaniach i odpowiednim leczeniu.

2. Badania laboratoryjne są niezbędnym narzędziem do wykrycia czynników ryzyka chorób serca. Na pierwszą konsultację kardiologiczną warto mieć już wykonane następujące badania krwi: morfologia, lipidogram, poziom glukozy, potasu, sodu, kreatyniny.

3. Koniecznie należy też przynieść całą posiadaną dokumentację medyczną wraz z zapisami dotychczas wykonanych badań ekg.
Kolejnym bowiem etapem podczas konsultacji kardiologicznej jest analiza badania elektrokardiograficznego (EKG), które w CMD oczywiście wykonujemy. Bezcenny jest jednak dostęp do poprzednich badań ekg, zwłaszcza tych wykonanych podczas odczuwania przez pacienta dolegliwości np. bólu w klatce piersiowej lub kołatania serca.

4. Niekiedy zdarza się, że pacjent odczuwa pewne dolegliwości: bóle w klatce piersiowej, kołatania serca, czy zasłabnięcia, ale nie ma wtedy możliwości wykonania badania ekg. Tu pomocna jest 24, 48-godzinna lub 7-dniowa rejestracja EKG metodą Holtera – badanie to, dzięki podłączeniu pacjentowi małego rejestratora, rejestruje zapis EKG przez 1-2 doby. W szczególnych sytuacjach wskazane może być przeprowadzenie rejestracji przez 7 dni. Specjalista analizuje później ten zapis i ocenia, czy podczas badania wystąpiły zaburzenia pracy serca.

5. W dalszej diagnostyce najczęściej konieczne jest wykonanie USG serca (echokardiografia, echo serca, ultrasonokardiografia, UKG). Badanie to daje nam wgląd w anatomię serca, wielkość poszczególnych jam serca oraz jego funkcjonowanie.

Posiadamy doskonale wyposażoną pracownię echokardiograficzną. Wysokiej klasy aparat ultrasonograficzny Philips EPIQ Elite w rękach naszych specjalistów daje możliwość wykonywania badań USG serca z obrazami doskonałej rozdzielczości.

6. Próba wysiłkowa (elektrokardiograficzny test wysiłkowy) to badanie, które pozwala ocenić pracę serca podczas wysiłku – marszu na bieżni. Szczególnie istotna ta ocena jest w diagnostyce choroby niedokrwiennej serca. Podczas wysiłku może wystąpić niedokrwienie mięśnia sercowego, podczas tego testu wykrywamy to niedokrwienie dzięki ciągłemu zapisowi EKG. Pracownia prób czynnościowych jest wyposażona w pełni we wszystkie urządzenia zapewniające bezpieczne przeprowadzanie próby wysiłkowej.

7. Niektórzy pacjenci nie są w stanie wykonać próby wysiłkowej. U innych zmiany obecne w ich zapisie EKG (może to być obraz stymulacji serca u pacjentów z wszczepionym stymulatorem) uniemożliwiają wiarygodne przeprowadzenie próby wysiłkowej. Wówczas wykonujemy echokardiografię obciążeniową. Podczas wykonywania USG serca podaje się leki (np. dobutaminę), pozwalające dostrzec zaburzenia kurczliwości mięśnia sercowego, niewidoczne w spoczynku, a świadczące o niedokrwieniu mięśnia sercowego. Echokardiografia obciążeniowa z dobutaminą pozwala ocenić, czy występuje niedokrwienie mięśnia sercowego i ustalić, czy są wskazania do wykonania koronarografii.

8. Potwierdzone podejrzenie choroby niedokrwiennej serca stanowi wskazanie do skierowania pacjenta do szpitala dysponującego możliwością wykonania inwazyjnego badania tętnic wieńcowych – koronarografii. Badanie to obrazuje stan tętnic wieńcowych i pozwala zastosować odpowiednie leczenie choroby wieńcowej.

Zaburzenia rytmu serca

Zaburzenia rytmu to obszerny dział kardiologii, w którym, jak w całej medycynie, dokonał się ogromny postęp.
Zaburzenia rytmu serca definiowane są jako zbyt szybka praca serca lub zaburzenia przewodnictwa bodźców elektrycznych w sercu. Częstość występowania zaburzeń rytmu serca wzrasta z wiekiem. Przyczyną arytmii może być pierwotna nieprawidłowość elektryczna serca, nieprawidłowość elektryczna serca wtóra do choroby serca lub naczyń (zwłaszcza choroby wieńcowej) lub innych schorzeń (zaburzenia gospodarki elektrolitowej, funkcji tarczycy) oraz stosowanych substancji i leków.
Objawy zaburzeń rytmu mogą być bardzo burzliwe, ale mogą w ogóle nie występować – zarówno w ciężkiej, zagrażającej życiu arytmii, jak i w zaburzeniach łagodnych. Mogą być bardzo charakterystyczne, jak i zupełnie niespecyficzne, występujące w przebiegu innych chorób. Pacjenci mogą odczuwać kołatania serca, nierówne, szybkie lub wolne bicie serca. Wystąpić mogą osłabienie, duszność, ból w klatce piersiowej, niepokój, zawroty głowy, nudności, zimne poty, omdlenie. Różnorodność objawów, mechanizmów ich przyczyn oraz potencjalne konsekwencje skłaniają do skrupulatnej diagnostyki oraz ścisłego przestrzegania zaleceń lekarskich.

Diagnostyka zaburzeń rytmu serca

poza wnikliwym wywiadem i badaniem lekarskim obejmuje:

1. Diagnostykę nieinwazyjną:

– badanie ekg (elektrokardiografia) – badanie czynności elektrycznej serca, wnosi nadal, mimo istnienia bardziej wysublimowanych technik badania, wiele informacji na temat funkcjonowania serca. Wykonane w momencie występowania arytmii daje niejednokroć rozpoznanie i podpowiada sposób leczenia. 
– USG serca (echokardiografia) – pozwala ocenić strukturę i funkcjonowanie serca, a przez to ustalić podłoże arytmii. Niektóre zaburzenia rytmu powstają na skutek uszkodzenia serca zawałem, czy długoletniego przebiegu wady zastawkowej serca. Inne spowodowane są degeneracyjnym uszkodzeniem serca podczas procesów starzenia. W jeszcze innych zaburzeniach badanie USG nie wykazuje zmian. USG serca wskazując na przyczyny arytmii pomaga w znalezieniu prawidłowego leczenia.
– 24, 48-godzinna lub 7-dniowa rejestracja EKG metodą Holtera – badanie to, dzięki podłączeniu pacjentowi małego rejestratora, rejestruje zapis EKG przez 1-2 doby. W szczególnych sytuacjach wskazane może być przeprowadzenie rejestracji przez 7 dni. Specjalista analizuje później ten zapis i ocenia, czy podczas badania wystąpiły zaburzenia pracy serca i jaki miały charakter.

2. Diagnostykę inwazyjną:
– badanie elektrofizjologiczne (EPS) – inwazyjne badanie, wykonywane w warunkach szpitalnych, przez wysoce specjalistyczne zespoły, pozwala na stworzeniu mapy potencjałów elektrycznych w sercu z użyciem elektrod wewnątrzsercowych wprowadzanych do serca przez naczynia, najczęściej żyłę udową. EPS dokładnie określa rodzaj zaburzeń rytmu serca, ocenia też przewodzenie bodźców elektrycznych w sercu.
Współczesna kardiologia w oparciu o omówione badania diagnostyczne daje rozległe możliwości terapii zaburzeń rytmu:
– farmakologicznej
albo zabiegowej:
– ablacji, czyli zniszczeniu lub odizolowaniu od zdrowego serca obszarów wywołujących zaburzenia rytmu.
– wszczepianie urządzeń elektronicznych – stymulatorów (rozruszników) serca, kardiowerterów-defibrylatorów lub układów resynchronizujących pracę serca.

Omdlenia

Omdlenie to krótkotrwała utrata przytomności, charakteryzująca się nagłym początkiem oraz bardzo szybkim, spontanicznym powrotem świadomości.
Częste, nawracające omdlenia mogą być przyczyną poważnych urazów ciała oraz powodują pogorszenie jakości życia, pojawienie się stanów lękowych, a często w konsekwencji, depresji. Może to skutkować niemożnością wykonywania dotychczasowego zawodu, uprawiania sportu lub wycofaniem się z życia towarzyskiego.
W zależności od dominujących objawów towarzyszących omdleniu pacjent trafia najczęściej do kardiologa albo do neurologa.
Jeżeli diagnostyka kardiologiczna nie wyjaśni przyczyny omdleń, konieczne jest rozszerzenie poszukiwań zaburzeń neurologicznych obejmująca: badania obrazowe mózgowia: tomografia mózgowia, rezonans magnetyczny mózgowia, elektroencefalografia (eeg).

Diagnostyka omdleń

poza wnikliwym wywiadem i badaniem lekarskim obejmuje:

1. Diagnostykę nieinwazyjną:
– badanie EKG (elektrokardiografia) -badanie czynności elektrycznej serca, wnosi nadal, mimo istnienia bardziej wysublimowanych technik badania, wiele informacji na temat funkcjonowania serca. Badanie może od razu pozwolić na postawienie rozpoznania i podpowiada sposób leczenia. Jeśli przyczyną omdleń są zaburzenia przewodnictwa bodźców elektrycznych w sercu, mogą one być widoczne w ekg, ułatwia to lekarzowi decyzję o zaproponowaniu pacjentowi leczenia wszczepienia rozrusznika serca. Omdlenia mogą być też spowodowane występowaniem zaburzeń rytmu i mogą one być widoczne w badaniu ekg. W zależności od ich rodzaju wdraża się odpowiednią terapię.
USG serca (echokardiografia) – pozwala ocenić strukturę i funkcjonowanie serca, a przez to przyczynę omdleń i wybór prawidłowego leczenia.
24, 48-godzinna lub 7-dniowa rejestracja EKG metodą Holtera – badanie to, dzięki podłączeniu pacjentowi małego rejestratora, rejestruje zapis EKG przez 1-2 doby. W szczególnych sytuacjach wskazane może być przeprowadzenie rejestracji przez 7 dni. Specjalista analizuje później ten zapis i ocenia, czy podczas badania wystąpiły zaburzenia pracy serca i jaki mialy charakter. W badaniu tym można stwierdzić, czy nie występują zwolnienia lub przerwy w elektrycznej pracy serca oraz zaburzenia rytmu serca. W każdym z tych zaburzeń stosuje się inne leczenie.
– próba wysiłkowa (elektrokardiograficzny test wysiłkowy) to badanie, które pozwala ocenić pracę serca podczas wysiłku – marszu na bieżni. Szczególnie istotna ta ocena jest w diagnostyce choroby niedokrwiennej serca. Podczas wysiłku może wystąpić niedokrwienie mięśnia sercowego, ono z kolei może doprowadzać do omdleń poprzez tworzenie zaburzeń rytmu lub przewodnictwa serca.


– echokardiografia obciążeniowa. Niektórzy pacjenci nie są w stanie wykonać próby wysiłkowej. U innych zmiany obecne w ich zapisie EKG uniemożliwiają wiarygodne przeprowadzenie próby wysiłkowej.

Wówczas wykonujemy echokardiografię obciążeniową. Podczas wykonywania USG serca podaje się leki (np. dobutaminę), pozwalające dostrzec zaburzenia kurczliwości mięśnia sercowego, niewidoczne w spoczynku.
– USG tętnic szyjnych – nieinwazyjna ocena stanu tętnic szyjnych. W diagnostyce omdleń konieczne jest wykluczenie obecności zwężeń tętnic szyjnych, gdyż mogą być one powodem przejściowego niedokrwienia mózgu objawiającego się omdleniami.
– test pochyleniowy (tilt test) jest wykonywany, aby ocenić czy omdlenia nie są skutkiem nieprawidłowych reakcji układu krążenia na pozycję ciała. Badanie wykonuje się na czczo. Wykonuje się je na stole uchylnym, posiadającym podpórkę pod stopy oraz pasy asekurujące pacjenta przy pionizacji. W pierwszym etapie badania pacjent leży przez 20-30 minut na plecach. Następny etap trwa 20 minut i polega na biernej pionizacji pacjenta do kąta 60 stopni. Cały czas monitorowane są parametry życiowe. Badanie jest bezpieczne. Może się zdarzyć, że u pacjenta wystąpi sprowokowane przez pionizację zasłabnięcie lub omdlenie, służy to postawieniu rozpoznania. Objawy ustępują natychmiast po położeniu stołu z pacjentem płasko.

2. Diagnostykę inwazyjną omdleń wykonuje się rzadko, niemniej bywa niezwykle pomocna w ustaleniu przyczyny tym zaburzeń.
– badanie elektrofizjologiczne (EPS) –  inwazyjne badanie, wykonywane w warunkach szpitalnych, przez wysoce specjalistyczne zespoły, pozwala na stworzeniu mapy potencjałów elektrycznych w sercu z użyciem elektrod wewnątrzsercowych wprowadzanych do serca przez naczynia, najczęściej żyłę udową. EPS dokładnie określa rodzaj zaburzeń rytmu serca, ocenia też przewodzenie bodźców elektrycznych w sercu.

 

CENNIK

UsługaCena
Konsultacja kardiologiczna250 PLN
EKGEKG wykonywane jest podczas konsultacji do decyzji lekarza bez dodatkowej opłaty
Teleporada (dla stałych pacjentów Centrum)180 PLN
EKG z opisem80 PLN
USG serca wykonywane na aparacie Philips Epiq Elite 7G280 PLN
USG serca z konsultacją pierwszorazową450 PLN
USG serca z konsultacją kolejną400 PLN
Próba wysiłkowa300 PLN
Badanie Holtera EKG (24-48 godz.)280 PLN
Badanie Holtera EKG 7-dniowe550 PLN
Badanie Holtera ciśnienia tętniczego250 PLN
Badanie Holtera z konsultacją pierwszorazową450 PLN
Badanie Holtera z konsultacją kolejną400 PLN
USG Doppler tętnic mózgowych z użyciem kontrastu (przezczaszkowe)400 PLN
USG serca obciążeniowe z dobutaminą (stres echo)780 PLN
Test pochyleniowy (tilt test)500 PLN