Nowość w CMD

Redaktor
Posted in Aktualności

Nowość w CMD

Certyfikowany masaż KOBIDO to nowość w CMD. Zabiegi wykonuje mgr Paulina Wandachowicz, fizjoterapeutka. Masaż KOBIDO składa się z kilku etapów:

1)     masaż głęboki – rozluźnienie mięśni twarzy, szyi, dekoltu i ramion
2)     lifting – energiczne ruchy pobudzające mięśnie
3)     drenaż limfatyczny – usuwanie zastojów i opuchlizn
4)     akupresura – stymuluje narządy wewnętrzne do lepszej pracy

Działanie KOBIDO:

  • rozluźnienie mięśni karku
  • wygładzenie zmarszczek
  • wyrównanie kolorytu skóry
  • zagęszczenie naczyń krwionośnych skóry twarzy
  • redukcja opuchlizny
  • redukcja cieni pod oczami
  • uniesienie powieki oka
  • poprawa czerwieni ust
  • poprawa owalu twarzy

Na początku zabieg należy wykonywać w serii 6-10 zabiegów raz w tygodniu, następnie 1 zabieg raz na 3-4 tygodnie – jako zabieg podtrzymujący.

Nowe zajęcia grupowe

Redaktor
Posted in Aktualności

Nowe ćwiczenia grupowe

Koniec wakacji przypomina nam o powrocie do rutynowych zajęć – i tych szkolnych, i tych dla utrzymania naszej równowagi psychofizycznej.
Z przyjemnością informujemy o uruchomieniu nowych zajęć grupowych w naszym Centrum:

  • jogilates
  • Poćwicz na dobry początek dnia! Poranne zajęcia “Zdrowy kręgosłup” i jogilatesu we wtorki i czwartki od 08.00 do 09.00. 

Osoby zaineresowane prosimy o zgłaszanie się do rejestracji CMD.

Do prowadzącej dotychczas zajęcia pilatesu Magdy Rudzińskiej dołącza Agnieszka Birecka-Niewiarowska – dyplomowany instruktor jogi, pilatesu i fizjoterapeuta.

 „Swoje umiejętności opieram na wiedzy wyniesionej z wielu kursów i szkoleń dotyczących obu technik, łącząc je z wiedzą z zakresu fizjoterapii oraz Kinetic Control.
Joga i pilates to świetne zestawienie. Lubię je i nie wybieram między nimi. Uzupełniają się i wnoszą obie wiele wartości w budowanie lepszej jakości życia, zdrowia i samopoczucia.”

Leczenie otyłości

Redaktor
Posted in Aktualności

Leczenie otyłości

Dobiega końca trzecia edycja Gminnego Programu Zdrowotnego leczenia otyłości realizowana w naszym Centrum. Podstawowym celem programu jest rozpoczęcie i ukierunkowanie leczenia otyłości. Otyłość jest chorobą, dlatego powinna być leczona.

Jeśli chcemy ją leczyć, powinniśmy udać się do lekarza, który rozpozna jej przyczynę i zaproponuje odpowiedni zespół terapeutyczny. Jedyną przyczyną otyłości nie jest wyłącznie nadmierne jedzenie i zbyt niska aktywność fizyczna. Lekarz w toku postępowania diagnostycznego ustali, czy istnieją zaburzenia metaboliczne lub hormonalne, czy zaburzona jest sygnalizacja w centralnym układzie nerwowym, a także oceni występowanie powikłań otyłości.

Odchodzi się obecnie od terminu „odchudzanie”. Naszym celem nie jest szybka redukcja masy ciała – wiemy, że leczenie otyłości jest leczeniem przewlekłym, prowadzonym często przez wielu specjalistów: dietetyka, diabetologa, endokrynologa, kardiologa, fizjoterapeuty, psychologa. Jeśli pacjent tego potrzebuje, lekarz powinien zdecydować o wsparciu leczenia odpowiednią farmakoterapią. Konieczna może się okazać konsultacja i leczenie chirurga bariatry.

Ogromną rolę pełni dietetyk, który indywidualnie dobierze właściwie dietę i pomoże zmienić nawyki żywieniowe. Fizjoterapeuta doradzi jaką wybrać aktywność ruchową, jej częstotliwość oraz intensywność.

Praca tak dobranego zespołu może zaowocować nie tylko redukcją masy ciała, ale przede wszystkim normalizacją procesów metabolicznych oraz prawidłowym leczeniem powikłań otyłości.

Fizjoterapia po zabiegach z zakresu chirurgii plastycznej i rekonstrukcyjnej

Redaktor
Posted in Aktualności

Fizjoterapia po zabiegach z zakresu chirurgii plastycznej i rekonstrukcyjnej

Chirurgia plastyczna to jedna z najprężniej rozwijających się w ostatnich latach dziedzin medycyny. Rzadko kto o tym wie, że mają tu również szerokie zastosowanie zabiegi z zakresu fizjoterapii.

Współczesna fizjoterapia to wiele rodzajów terapii, które przynoszą ulgę pacjentom już od pierwszych dni po zabiegu, pozwalają lepiej znieść dolegliwości pooperacyjne oraz znacznie przyśpieszają procesy gojenia i regenerację tkanek. W rezultacie skutkuje to szybszym powrotem do pełnej sprawności i funkcjonowania jak przed zabiegiem. Dzięki odpowiednio dobranym metodom fizjoterapii  u  pacjentów po zabiegach chirurgii plastycznej znacznie szybciej dochodzi do redukcji obrzęku pooperacyjnego, a zatem szybciej możemy cieszyć się z efektów zabiegów.

Najczęstszą obawą przed podjęciem decyzji o zabiegu jest ból. Tu również z pomocą przychodzi fizjoterapia – istnieje wiele metod rozluźniających, które przynoszą ulgę obolałym tkankom, jednocześnie nie zaburzając procesu naturalnego gojenia, a wręcz przeciwnie – mogą go przyspieszyć.

Paulina Wandachowicz fizjoterapia masaż Kobido drenaż limfatyczny Szczecin Dobra

mgr Paulina
WANDACHOWICZ

fizjoterapeuta

MANUALNY DRENAŻ LIMFATYCZNY

Obrzęk limfatyczny- naturalną reakcją organizmu na ingerencję chirurgiczną jest wytworzenie stanu zapalnego w tkankach, a w konsekwencji do zwiększenia ilości wytwarzanej chłonki. Z pomocą przychodzi tu Manualny Drenaż Limfatyczny. Jest to zabieg, podczas którego udrażnia się przepełnione limfą węzły chłonne, a następnie pobudza naczynia limfatyczne do przemieszczania w ich kierunku zgromadzonego w nadmiarze płynu. Choć masaż ten początkowo może być nieprzyjemny, po jego zakończeniu efekty są widoczne od razu, a pacjent odczuwa wyraźną ulgę spowodowaną zmniejszeniem napięcia tkanek. Drenaż limfatyczny trwa od godziny do półtorej- w zależności od wielkości obrzękniętej okolicy.

KINESIOTAPING

Inną metodą na przyśpieszenie redukcji obrzęków są aplikacje Kinesiotaping. Jest to metoda, którą wykonuje się znacznie szybciej niż drenaż. Są to specjalnie do tego przeznaczone plastry, które w odpowiedni sposób nakleja się na obrzękniętą okolicę. Ich zadaniem jest odprowadzenie nagromadzonej chłonki w kierunku węzłów chłonnych. Jest to metoda bardzo skuteczna przy redukcji sińców powstających po zabiegach operacyjnych, a jej skuteczność widać gołym okiem po kilku dniach od zastosowania aplikacji. Najlepsze efekty uzyskuje się łącząc obydwie te metody.

 

MOBILIZACJA BLIZN

Większość zabiegów z zakresu nowoczesnej chirurgii plastycznej wykonywana jest z wytworzeniem minimalnych i jak najmniej widocznych cięć. Niestety bywa i tak, że blizny po operacji są nieuniknione, jak w przypadku plastyki brzucha. Nieodpowiednio wygojone blizny mogą w przyszłości powodować ograniczenia ruchomości tkanek, powodować ból lub dyskomfort, ograniczać aktywność fizyczną. Dlatego ważne jest, aby blizna po zabiegu była odpowiednio „opracowana”- oprócz dążenia do jak najlepszego efektu wizualnego, ważne jest, aby przede wszystkim była ona miękka i elastyczna. Ważne jest, że pracę z blizną rozpoczynamy dopiero po całkowitym jej wygojeniu.

MASAŻ KLASYCZNY

Zabiegom operacyjnym zazwyczaj towarzyszy stres, który przed jego wykonaniem tłumiony jest przez inne emocje. Powoduje on jednak napięcie gromadzące się w mięśniach, zazwyczaj mięśniach szyi, barków i twarzy. Napięcie to daje o sobie znać już w pierwszych godzinach po zabiegu, kiedy stres ustępuje. Pomocne w tej sytuacji jest wykonanie masażu klasycznego, który przynosi ulgę oraz ukojenie.

Masaż sprawdzi się również w przypadku problemów trawiennych, które występują bardzo często po każdego rodzaju operacji. Główną przyczyną jest tu konieczność podania leków anestezjologicznych – wpływają one na zwolnienie perystaltyki jelit. Układ trawienny potrzebuje czasu, aby powrócić do prawidłowego funkcjonowania. W pierwszych dobach po zabiegach dochodzi do dolegliwości trawiennych, którym z pomocą przyjdzie prawidłowo wykonany masaż brzucha.

TERAPIA MANUALNA/ KINEZYTERAPIA

Chirurgia operacyjna i rekonstrukcyjna to również ogromny zakres pracy dla fizjoterapeuty. Mowa tu o operacjach amputacji piersi, rekonstrukcji lub o coraz częściej wykonywanych amputacjach z jednoczesną rekonstrukcją. We wszystkich tych przypadkach największym dyskomfortem z jakim zmagają się pacjentki jest ograniczenie ruchomości obręczy barkowej. Odpowiednio dobrane ćwiczenia oraz mobilizacje stawowe pomogą szybko pozbyć się bólu oraz ograniczenia ruchomości.  

#OkiemSpecjalisty: Manualny Drenaż Limfatyczny – pomoc w walce z obrzękami

Redaktor
Posted in Poradnik Pacjenta

#OkiemSpecjalisty: Manualny Drenaż Limfatyczny - pomoc w walce z obrzękami

Co to jest drenaż limfatyczny, jak się go przeprowadza i jakich efektów możemy po jego zastosowaniu oczekiwać – objaśnia mgr fizjoterapii Paulina Wandachowicz.

Nasze ciało składa się w większości z wody. Z powodu pewnych czynników zdarza się jednak, że wody tej gromadzi się w tkankach zbyt dużo, zaczyna ona zalegać w naszym ciele.

Obrzęki mogą powodować ból związany z napięciem skóry. Ograniczają nasze ruchy, wpływają negatywnie na psychikę i samoocenę.  W skrajnych przypadkach mogą również utrudniać wykonywanie pracy zawodowej lub podstawowych czynności codziennych. Zrozumienie ich przyczyny umożliwia współczesnej fizjoterapii skuteczną z nimi walkę.

Obrzęki wtórne spowodowane są uszkodzeniem naczyń i/lub węzłów chłonnych, spowodowanych przez:

  • urazy mechaniczne, kontuzje
  • zabiegi z zakresu ortopedii, chirurgii plastycznej i rekonstrukcyjnej
  • choroby onkologiczne, usunięcie węzłów chłonnych
  • niewydolność żylną
  • choroby nerek, wątroby, jelit,
  • zaburzenia hormonalne, także w przebiegu ciąży
  • nieprawidłową dietę
  • zbyt niską aktywność fizyczną i siedzący tryb życia
  • przyjmowanie niektórych leków

W przypadku pojawiania się obrzęków na tle toczącego się w organizmie procesu chorobowego, niezwykle istotne jest diagnozowanie i ustalenie odpowiedniego jej leczenia.

Drenaż limfatyczny – jak działa?

Drenaż limfatyczny jest zabiegiem mającym na celu poprawienie krążenia chłonki w organizmie i zapobieganiu jej zastojom. Jest on wykonywany techniką odpowiednich chwytów, zgodnie z kierunkiem przepływu chłonki w kierunku dosercowym. Drenaż limfatyczny jest w tej sytuacji swoistym treningiem dla naczyń limfatycznych – pobudza je do pracy i wzmacnia ich wydolność. Dzięki temu płyn limfatyczny, który się w nich znajduje, ulega przemieszczeniu. Naczynia limfatyczne pracują intensywniej jeszcze na długo po wykonaniu prawidłowego zabiegu drenażu limfatycznego.

masaż limf

Jak przebiega drenaż limfatyczny?

Zabieg rozpoczyna się od udrożnienia najważniejszych grup węzłów chłonnych:  węzły szyjne, pachowe, pachwinowe. Ważnym obszarem jest również opracowanie okolicy brzucha. Wykonywane ruchy są delikatne, ale zdecydowane. Masaż nie może powodować bólu. W większości przypadków oceniany jest jako przyjemny i relaksacyjny.

W kolejnym jego etapie następuje przesuwanie chłonki z obwodu naszego ciała w kierunku dosercowym. Wykonywane ruchy także są spokojne i niezbyt intensywne. Spowodowane jest to faktem, że naczynia limfatyczne położone są stosunkowo płytko podskórnie, nie ma zatem konieczności mocnego ucisku. Nie wskazane jest zbyt intensywne wykonywanie zabiegu ze względu na możliwość przegrzania tkanek, co mogłoby w efekcie doprowadzić do zwiększenia ilości płynu zamiast jego redukcji.

Niezwykle ważne jest, aby terapia ta wykonywana była przez doświadczonego fizjoterapeutę, który podczas pierwszego
kontaktu z pacjentem zdiagnozuje rodzaj obrzęku, oceni jego stopień, dobierze odpowiedni rodzaj terapii i ustali jej plan
oraz częstotliwość. Fizjoterapeuta dobierze i wykona kompresję specjalnie przeznaczonymi do tego bandażami, 
zdecyduje, czy nie jest potrzebne wsparcie terapii metodą kinesiotapingu. Do wykonywania zabiegu drenażu limfatycznego 
istnieją również przeciwskazania, które należy wykluczyć przed przystąpieniem do zabiegu.

Regularne stosowanie tego rodzaju terapii, przez dłuższy czas usprawnia funkcjonowanie całego organizmu – poprawia samopoczucie, wygląd skóry, wpływa na redukcję obwodów naszego ciała, co przekłada się na odczucie bycia lżejszym. Jest to zachęcające do podejmowania ostatniego, ale ogromnie ważnego kroku do walki z obrzękami. Mowa tu o aktywności fizycznej.

Odpowiednio dobrane i wykonywane ćwiczenia fizyczne wpływają na redukcję obrzęków i długotrwałe utrzymanie efektów zastosowanych terapii.

Paulina Wandachowicz fizjoterapia masaż Kobido drenaż limfatyczny Szczecin Dobra

mgr Paulina
WANDACHOWICZ

fizjoterapeuta

Fizjoterapia po udarze mózgu

Administrator
Posted in Aktualności

Fizjoterapia po udarze mózgu

Udar mózgu nie musi oznaczać wykluczenia z życia w społeczeństwie. Nie musisz być bierny – pozwól sobie pomóc, zaufaj nam i podejmij wyzwanie, które sprawi, że wrócisz na właściwe tory.

Plan fizjoterapeutyczny skupia się na ćwiczeniach i zadaniach funkcjonalnych. Nasz warsztat pracy opieramy na tym co Twoje ciało zna, lubi i wykonuje chętnie.
W naszej pracy wykorzystamy Twoje hobby i umiejętności sprzed choroby. Dlaczego? Bo te ruchy są zapisane w Tobie i najłatwiej będzie je odświeżyć.
Podejmij wyzwanie już dziś i walcz o siebie! Czekają na Ciebie nasi fizjoterapeuci.

Z przyjemnością przedstawiamy naszego nowego fizjoterapeutę pana mgr Pawła Powidzkiego.
Paweł Powidzki od kilkunastu lat pracuje z pacjentami neurologicznymi, neurochirurgicznymi oraz ortopedycznymi.

Paweł Powidzki fizjoterapia rehabilitacja neurologiczne manualna masaż Szczecin Dobra

mgr Paweł Powidzki

fizjoterapeuta

#OkiemSpecjalisty: Terapia Zastępcza Testosteronem

Redaktor
Posted in Poradnik Pacjenta

#OkiemSpecjalisty: Terapia Zastępcza Testosteronem

Jakie są wskazania i przeciwskazania a nade wszystko korzyści z Terapii Zastępczej Testosteronem (TRT – Testosterone Replacement Therapy)
u dojrzałych mężczyzn po 40 roku życia?

dr Jakub Pobłocki

dr Jakub
POBŁOCKI

https://www.poblocki-jakub.pl

Wskazanie do zastosowania TRT u dojrzałych mężczyzn ( > 40 r.ż.):

objawy wskazujące na niedobór testosteronu oraz potwierdzony w badaniach laboratoryjnych niedobór testosteronu

Objawy wskazujących na niedobór testosteronu u dojrzałych mężczyzn ( > 40 r.ż.):

  • obniżone libido (popęd seksualny)
  • zaburzenia wzwodu (erekcji)
  • zmęczenie oraz obniżenie energii
  • zmniejszenie masy mięśniowej oraz nadmiar tkanki tłuszczowej i jej nieprawidłowe rozmieszczenie
  • przerzedzenie zarostu i owłosienia ciała (z wyłączeniem owłosienia skóry głowy)
  • obniżony nastrój i zaburzenia depresyjne
  • uczucie rozdrażnienia
  • pogorszenie jakości życia

Za obniżone stężenie testosteronu w surowicy krwi uznaje się:

  • stężenie testosteronu całkowitego < 12 nmol/l (3,5 ng/ml)
  • stężenie testosteronu wolnego < 225 pmol/l
Korzyści ze stosowania terapii testosteronem u dojrzałych mężczyzn (>40 r.ż):
- zwiększenie LIBIDO (zwiększenie popędu seksualnego)
- poprawa jakości EREKCJI oraz jakości ŻYCIA SEKSUALNEGO
- poprawa MASY MIĘŚNIOWEJ i SKŁADU TKANKOWEGO CIAŁA
- poprawa JAKOŚCI ŻYCIA

Przeciwskazania do terapii testosteronem u dojrzałych mężczyzn (> 40r.ż.):

  • miejscowo zaawansowany lub rozsiany RAK PROSTATY
  • RAK SUTKA (u mężczyzny)
  • PLANY PROKREACYJNE (aktywna chęć posiadania potomstwa)
  • HEMATOKRYT (Ht) ≥ 54%
  • niewyrównana lub źle kontrolowana ZASTOINOWA NIEWYDOLNOŚĆ SERCA

Możliwe działania niepożądane terapii testosteronem:

  • nasilenie objawów związanych z przerostem prostaty
  • przyspieszenie rozwoju nowotworów gruczołu krokowego (już obecnych)
  • zmniejszenie objętości jąder i zahamowanie spermatogenezy
  • ginekomastia
  • zwiększenie wartości hematokrytu i ryzyka powikłań zakrzepowo – zatorowych
  • zwiększenie ryzyka chorób układu sercowo – naczyniowego (według niektórych doniesień)
  • nasilenie objawów w przypadku bezdechu sennego (według niektórych doniesień)
  • objawy miejscowe i alergiczne

Formy dostępnej terapii testosteronem na rynku polskim:

-> postać w żelu
-> iniekcje domięśniowe, stosowane w różnych odstępach czasu w zależności od formuły (składu preparatu)

Czytaj więcej o terapii długodziałającym preparatem testosteronu

Decyzję o formie terapii testosteronowej pacjent podejmuje wspólnie z lekarzem. Dojrzały mężczyzna (>40r.ż.) – otrzymujący terapię testosteronem – wymaga regularnych kontroli endokrynologicznych i urologicznych. Tylko wtedy terapia testosteronem może być bezpieczna!

dr n. med. Jakub Pobłocki https://www.poblocki-jakub.pl

#OkiemSpecjalisty: Czy trzeba bać się statyn?

Redaktor
Posted in Poradnik Pacjenta

#OkiemSpecjalisty: Czy trzeba bać się statyn?

Pacjenci, którym lekarz włącza do leczenia leki z grupy statyn, często wyrażają obawę przed ich zastosowaniem. Czy słusznie?

Iwona Nikodemska kardiolog Szczecin Dobra

dr n. med. Iwona 
NIKODEMSKA

specjalista kardiologii
specjalista chorób wewnętrznych

dr Anna Bis

dr Anna 
BIS

specjalista kardiologii

Miłosz Leciej kardiolog stymulator ICD Szczecin Dobra

dr Miłosz 
LECIEJ

specjalista kardiologii

Dagmara Sagasz-Tysiewicz kardiolog echo dobutaminowe Szczecin Dobra

dr Dagmara 
SAGASZ-TYSIEWICZ

specjalista kardiologii
specjalista chorób wewnętrznych

Co to są statyny?

Statyny są najskuteczniejszymi lekami obniżającymi poziom tzw. „złego cholesterolu” (cholesterol LDL) we krwi, odpowiedzialnego za rozwój miażdżycy. Ich stosowanie zmniejsza ryzyko chorób spowodowanych miażdżycą, takich jak choroba niedokrwienna serca. Ten korzystny wpływ jest bardzo dobrze udokumentowany naukowo.

Jak działają statyny?

Statyny hamują działanie enzymu odpowiedzialnego za wytwarzanie cholesterolu w wątrobie. Pod wpływem statyn wątroba produkuje mniej cholesterolu oraz wychwytuje „zły cholesterol” z krwi. Poza wpływem na stężenie cholesterolu statyny zapobiegają pękaniu blaszki miażdżycowej, a przez to zmniejszają ryzyko zawału serca.

U kogo należy stosować statyny?

  • u wszystkich chorych z rozpoznaną chorobą na tle miażdżycy, jak np. choroba niedokrwienna serca, zawał serca
  • u osób bez choroby sercowo-naczyniowej, jeśli poziom cholesterolu jest znacznie zwiększony pomimo stosowania prawidłowej diety oraz odpowiedniej aktywności fizycznej, a u pacjenta współistnieją inne czynniki ryzyka chorób układu krążenia

U kogo nie należy stosować statyn?

Istnieje niewiele przeciwwskazań do stosowania statyn. Najważniejsze z nich to:

  • czynne choroby wątroby, gdzie aktywność enzymów wątrobowych (aminotransferaza alaninowa- ALAT, aminotransferaza asparaginowa- ASPAT) przekracza trzykrotnie górną granicę normy
  • ciąża i okres karmienia piersią
  • nadwrażliwość na statyny

 Jakie są działania niepożądane leczenia statynami?

Najpoważniejszym powikłaniem leczenia statynami są uszkodzenia mięśni (miopatie), które jednak występują bardzo rzadko (u około 0,5% leczonych). Objawiają się osłabieniem, bolesnością i skurczami mięśni. Potwierdzeniem rozpoznania miopatii jest zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej w surowicy krwi. Innym działaniem niepożądanym jest zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w surowicy, występuje ono u 0,5–2% leczonych statynami. Inne objawy uboczne działania statyn są bardzo rzadkie.

Aby zwiększyć bezpieczeństwo stosowania statyn, kontroluje się parametry świadczące o toksycznym wpływie tych leków
na mięśnie, czy wątrobę. Kontrolne badania krwi wykonuje się po trzech miesiącach od rozpoczęcia leczenia, 
potem cyklicznie powtarza. Pozwala to wychwycić pierwsze objawy toksycznego działania tych leków i odpowiednio zareagować.

Należy podkreślić, że korzystny wpływ statyn na przebieg chorób powodowanych przez miażdżycę zdecydowanie przewyższa ryzyko działań ubocznych (statystycznie dość niskie).
Często błędne informacje na temat potencjalnych działań niepożądanych, niepotrzebnie wprowadzają dezorientację wśród pacjentów i niestety często skłaniają ich do samodzielnego przerwania leczenia. W przypadku wątpliwości co do takiego leczenia, wystąpienia objawów, mogących sugerować toksyczny wpływ leków, zawsze należy je skonsultować z lekarzem.

dr n. med. Iwona Nikodemska
Czytaj więcej o KARDIOLOGII w Centrum Medycznym Dobra

#OkiemSpecjalisty: Mam kamienie w nerkach

Redaktor
Posted in Poradnik Pacjenta

#OkiemSpecjalisty: Mam kamienie w nerkach

“Mam kamienie w nerkach” – tak często mówią osoby, które wiedzą, że mają kamicę moczową – jedną z najczęstszych chorób układu moczowego, którą leczy urolog we współpracy z nefrologiem.

Marek Myślak profesor nefrolog transplantolog nerki Szczecin Dobra

prof. dr hab. n. med. Marek
MYŚLAK

specjalista nefrologii
specjalista transplantologii
specjalista chorób wewnętrznych

Adam Gołąb urolog urologia cystoskopia zabiegi urologiczne Szczecin Dobra

dr n. med. Adam
GOŁĄB

specjalista urologii

Istotą kamicy moczowej jest tworzenie się w obrębie układu moczowego twardych złogów podobnych do kamieni. U części osób obecność złogów w nerkach nie daje żadnych dolegliwości i może być wykryta przypadkiem – podczas badań diagnostycznych związanych z innymi chorobami. W pozostałych przypadkach powoduje nasilone dolegliwości bólowe, związane z przesuwaniem się złogu z nerki przez moczowód do pęcherza moczowego, określane jako tzw. napady kolki nerkowej. 

U niektórych pacjentów objawy kamicy moczowej mogą skończyć się na jednym napadzie kolki nerkowej. Inni cierpią wielokrotnie “rodząc” kolejne kamienie.

Podstawowa diagnostyka kamicy nerkowej obejmuje badania moczu, krwi, USG układu moczowego. Pozwala ona na ustalenie rozpoznania i zlokalizowanie złogu. Ważne jest również ustalenie, czy nie ma blokady dróg moczowych lub ich zakażenia oraz określenie stanu czynnościowego nerek.

 

Lekarz podejmuje decyzję o sposobie leczenia, które może być zachowawcze, instrumentalne lub operacyjne.
1. Leczenie zachowawcze kamicy moczowej obejmuje zwalczanie zakażenia dróg moczowych oraz utrzymanie odpowiedniego dla danego typu kamicy odczynu moczu.
2. Leczenie instrumentalne kamicy nerkowej obejmuje rozkruszanie złogów znajdujących się w pęcherzu moczowym oraz usuwanie złogów z moczowodu. Oprócz tego stosowana jest litotrypsja, czyli przezskórne kruszenie kamieni falą ultradźwiękową. 
3. Leczenie operacyjne kamicy moczowej jest obecnie zdecydowanie rzadziej wykonywanym zabiegiem urologicznym.

Podstawowym i wspólnym zaleceniem terapeutycznym, niezależnie od rodzaju kamicy, jest zwiększenie ilości wypijanych w ciągu doby płynów do 2-2,5 litra. Na powstawanie kamieni nerkowych ma również wpływ codzienne odżywianie.

prof. Marek Myślak
Czytaj więcej o NEFROLOGII w Centrum Medycznym Dobra
Czytaj więcej o UROLOGII w Centrum Medycznym Dobra

#OkiemSpecjalisty: Mam zgagę…

Redaktor
Posted in Poradnik Pacjenta

#OkiemSpecjalisty: Mam zgagę...

Co to jest zgaga, jak ją rozpoznajemy i jak leczymy – tłumaczy dr Agnieszka Piotrowska, w ramach naszego cyklu #OkiemSpecjalisty.

Agnieszka Piotrowska gastroenterolog Szczecin Dobra

dr Agnieszka
PIOTROWSKA

Zgaga to najczęściej zgłaszany przez pacjentów i jeden z głównych objawów choroby refluksowej przełyku – mówi dr Agnieszka Piotrowska, nasz gastroenterolog. Jest to uczucie pieczenia za mostkiem i cofanie się treści żołądkowej do przełyku. Nasila się w pozycji leżącej na wznak, przy pochylaniu się, zwłaszcza po obfitym lub tłustym posiłku. Zgadze może towarzyszyć kwaśne odbijanie, niesmak w ustach, ale również, w przypadku tzw. refluksu nocnego, zaburzenia snu. 

Refluks nocny występuje u około 75–80% pacjentów, może przyjmować postać gwałtownego wybudzania się i trudności w zasypianiu, skutkując przerywanym snem, co nie pozostaje bez wpływu na jakość funkcjonowania w dzień.

Czy powinienem się zbadać?

Podstawą rozpoznanie przez lekarza choroby refleksowej przełyku są przede wszystkim zgłaszane przez pacjenta objawy,
jednak często stosowanym badaniem dodatkowym jest gastroskopia. O konieczności wykonania tego badania decyduje lekarz.
Badanie endoskopowe (gastroskopia), dzięki któremu można ocenić zmiany w obrębie górnego odcinka przewodu pokarmowego,
pozwala wykluczyć powikłania refluksu żołądkowo-przełykowego (m.in. rak przełyku, zwężenie przełyku, przedziurawienie
przełyku) i zastosować odpowiednie leczenie.

Czy to tylko zgaga?

Choroba refluksowa może przyjmować również inne postacie. Do pozaprzełykowych objawów tej choroby należą:

przewlekły kaszel, przewlekłe (nawracające) zapalenie gardła i krtani, przewlekłe (nawracające) zapalenie zatok przynosowych, zapalenia ucha, uszkodzenie szkliwa zębów, nieprzyjemny zapach z ust, chrypka, szczególnie poranna, suchość w gardle

Wówczas również warto pomyśleć o chorobie refluksowej, chociaż nie czujemy “typowej” zgagi.

Poza leczeniem farmakologicznym bardzo istotna w łagodzeniu objawów i leczeniu choroby refluksowej jest zmodyfikowanie stylu życia o:

Czy coś mi grozi?

Choroba refluksowa przełyku jest chorobą przewlekłą, przebiegającą z okresami zaostrzeń i remisji. Choroba refluksowa nie zagraża życiu, jednak może znacznie ograniczać codzienną aktywność, niezbędne jest też stałe leczenie podtrzymujące.

dr Agnieszka Piotrowska