Fizjoterapia po udarze mózgu

Administrator
Posted in Aktualności

Fizjoterapia po udarze mózgu

Udar mózgu nie musi oznaczać wykluczenia z życia w społeczeństwie. Nie musisz być bierny – pozwól sobie pomóc, zaufaj nam i podejmij wyzwanie, które sprawi, że wrócisz na właściwe tory.

Plan fizjoterapeutyczny skupia się na ćwiczeniach i zadaniach funkcjonalnych. Nasz warsztat pracy opieramy na tym co Twoje ciało zna, lubi i wykonuje chętnie.
W naszej pracy wykorzystamy Twoje hobby i umiejętności sprzed choroby. Dlaczego? Bo te ruchy są zapisane w Tobie i najłatwiej będzie je odświeżyć.
Podejmij wyzwanie już dziś i walcz o siebie! Czekają na Ciebie nasi fizjoterapeuci.

Z przyjemnością przedstawiamy naszego nowego fizjoterapeutę pana mgr Pawła Powidzkiego.
Paweł Powidzki od kilkunastu lat pracuje z pacjentami neurologicznymi, neurochirurgicznymi oraz ortopedycznymi.

Paweł Powidzki fizjoterapia rehabilitacja neurologiczne manualna masaż Szczecin Dobra

mgr Paweł Powidzki

fizjoterapeuta

#OkiemSpecjalisty: Terapia Zastępcza Testosteronem

Redaktor
Posted in Poradnik Pacjenta

#OkiemSpecjalisty: Terapia Zastępcza Testosteronem

Jakie są wskazania i przeciwskazania a nade wszystko korzyści z Terapii Zastępczej Testosteronem (TRT – Testosterone Replacement Therapy)
u dojrzałych mężczyzn po 40 roku życia?

dr Jakub Pobłocki

dr Jakub
POBŁOCKI

https://www.poblocki-jakub.pl

Wskazanie do zastosowania TRT u dojrzałych mężczyzn ( > 40 r.ż.):

objawy wskazujące na niedobór testosteronu oraz potwierdzony w badaniach laboratoryjnych niedobór testosteronu

Objawy wskazujących na niedobór testosteronu u dojrzałych mężczyzn ( > 40 r.ż.):

  • obniżone libido (popęd seksualny)
  • zaburzenia wzwodu (erekcji)
  • zmęczenie oraz obniżenie energii
  • zmniejszenie masy mięśniowej oraz nadmiar tkanki tłuszczowej i jej nieprawidłowe rozmieszczenie
  • przerzedzenie zarostu i owłosienia ciała (z wyłączeniem owłosienia skóry głowy)
  • obniżony nastrój i zaburzenia depresyjne
  • uczucie rozdrażnienia
  • pogorszenie jakości życia

Za obniżone stężenie testosteronu w surowicy krwi uznaje się:

  • stężenie testosteronu całkowitego < 12 nmol/l (3,5 ng/ml)
  • stężenie testosteronu wolnego < 225 pmol/l
Korzyści ze stosowania terapii testosteronem u dojrzałych mężczyzn (>40 r.ż):
- zwiększenie LIBIDO (zwiększenie popędu seksualnego)
- poprawa jakości EREKCJI oraz jakości ŻYCIA SEKSUALNEGO
- poprawa MASY MIĘŚNIOWEJ i SKŁADU TKANKOWEGO CIAŁA
- poprawa JAKOŚCI ŻYCIA

Przeciwskazania do terapii testosteronem u dojrzałych mężczyzn (> 40r.ż.):

  • miejscowo zaawansowany lub rozsiany RAK PROSTATY
  • RAK SUTKA (u mężczyzny)
  • PLANY PROKREACYJNE (aktywna chęć posiadania potomstwa)
  • HEMATOKRYT (Ht) ≥ 54%
  • niewyrównana lub źle kontrolowana ZASTOINOWA NIEWYDOLNOŚĆ SERCA

Możliwe działania niepożądane terapii testosteronem:

  • nasilenie objawów związanych z przerostem prostaty
  • przyspieszenie rozwoju nowotworów gruczołu krokowego (już obecnych)
  • zmniejszenie objętości jąder i zahamowanie spermatogenezy
  • ginekomastia
  • zwiększenie wartości hematokrytu i ryzyka powikłań zakrzepowo – zatorowych
  • zwiększenie ryzyka chorób układu sercowo – naczyniowego (według niektórych doniesień)
  • nasilenie objawów w przypadku bezdechu sennego (według niektórych doniesień)
  • objawy miejscowe i alergiczne

Formy dostępnej terapii testosteronem na rynku polskim:

-> postać w żelu
-> iniekcje domięśniowe, stosowane w różnych odstępach czasu w zależności od formuły (składu preparatu)

Czytaj więcej o terapii długodziałającym preparatem testosteronu

Decyzję o formie terapii testosteronowej pacjent podejmuje wspólnie z lekarzem. Dojrzały mężczyzna (>40r.ż.) – otrzymujący terapię testosteronem – wymaga regularnych kontroli endokrynologicznych i urologicznych. Tylko wtedy terapia testosteronem może być bezpieczna!

dr n. med. Jakub Pobłocki https://www.poblocki-jakub.pl

#OkiemSpecjalisty: Czy trzeba bać się statyn?

Redaktor
Posted in Poradnik Pacjenta

#OkiemSpecjalisty: Czy trzeba bać się statyn?

Pacjenci, którym lekarz włącza do leczenia leki z grupy statyn, często wyrażają obawę przed ich zastosowaniem. Czy słusznie?

Iwona Nikodemska kardiolog Szczecin Dobra

dr n. med. Iwona 
NIKODEMSKA

specjalista kardiologii
specjalista chorób wewnętrznych

dr Anna Bis

dr Anna 
BIS

specjalista kardiologii

Miłosz Leciej kardiolog stymulator ICD Szczecin Dobra

dr Miłosz 
LECIEJ

specjalista kardiologii

Dagmara Sagasz-Tysiewicz kardiolog echo dobutaminowe Szczecin Dobra

dr Dagmara 
SAGASZ-TYSIEWICZ

specjalista kardiologii
specjalista chorób wewnętrznych

Co to są statyny?

Statyny są najskuteczniejszymi lekami obniżającymi poziom tzw. „złego cholesterolu” (cholesterol LDL) we krwi, odpowiedzialnego za rozwój miażdżycy. Ich stosowanie zmniejsza ryzyko chorób spowodowanych miażdżycą, takich jak choroba niedokrwienna serca. Ten korzystny wpływ jest bardzo dobrze udokumentowany naukowo.

Jak działają statyny?

Statyny hamują działanie enzymu odpowiedzialnego za wytwarzanie cholesterolu w wątrobie. Pod wpływem statyn wątroba produkuje mniej cholesterolu oraz wychwytuje „zły cholesterol” z krwi. Poza wpływem na stężenie cholesterolu statyny zapobiegają pękaniu blaszki miażdżycowej, a przez to zmniejszają ryzyko zawału serca.

U kogo należy stosować statyny?

  • u wszystkich chorych z rozpoznaną chorobą na tle miażdżycy, jak np. choroba niedokrwienna serca, zawał serca
  • u osób bez choroby sercowo-naczyniowej, jeśli poziom cholesterolu jest znacznie zwiększony pomimo stosowania prawidłowej diety oraz odpowiedniej aktywności fizycznej, a u pacjenta współistnieją inne czynniki ryzyka chorób układu krążenia

U kogo nie należy stosować statyn?

Istnieje niewiele przeciwwskazań do stosowania statyn. Najważniejsze z nich to:

  • czynne choroby wątroby, gdzie aktywność enzymów wątrobowych (aminotransferaza alaninowa- ALAT, aminotransferaza asparaginowa- ASPAT) przekracza trzykrotnie górną granicę normy
  • ciąża i okres karmienia piersią
  • nadwrażliwość na statyny

 Jakie są działania niepożądane leczenia statynami?

Najpoważniejszym powikłaniem leczenia statynami są uszkodzenia mięśni (miopatie), które jednak występują bardzo rzadko (u około 0,5% leczonych). Objawiają się osłabieniem, bolesnością i skurczami mięśni. Potwierdzeniem rozpoznania miopatii jest zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej w surowicy krwi. Innym działaniem niepożądanym jest zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w surowicy, występuje ono u 0,5–2% leczonych statynami. Inne objawy uboczne działania statyn są bardzo rzadkie.

Aby zwiększyć bezpieczeństwo stosowania statyn, kontroluje się parametry świadczące o toksycznym wpływie tych leków
na mięśnie, czy wątrobę. Kontrolne badania krwi wykonuje się po trzech miesiącach od rozpoczęcia leczenia, 
potem cyklicznie powtarza. Pozwala to wychwycić pierwsze objawy toksycznego działania tych leków i odpowiednio zareagować.

Należy podkreślić, że korzystny wpływ statyn na przebieg chorób powodowanych przez miażdżycę zdecydowanie przewyższa ryzyko działań ubocznych (statystycznie dość niskie).
Często błędne informacje na temat potencjalnych działań niepożądanych, niepotrzebnie wprowadzają dezorientację wśród pacjentów i niestety często skłaniają ich do samodzielnego przerwania leczenia. W przypadku wątpliwości co do takiego leczenia, wystąpienia objawów, mogących sugerować toksyczny wpływ leków, zawsze należy je skonsultować z lekarzem.

dr n. med. Iwona Nikodemska
Czytaj więcej o KARDIOLOGII w Centrum Medycznym Dobra

#OkiemSpecjalisty: Mam kamienie w nerkach

Redaktor
Posted in Poradnik Pacjenta

#OkiemSpecjalisty: Mam kamienie w nerkach

“Mam kamienie w nerkach” – tak często mówią osoby, które wiedzą, że mają kamicę moczową – jedną z najczęstszych chorób układu moczowego, którą leczy urolog we współpracy z nefrologiem.

Marek Myślak profesor nefrolog transplantolog nerki Szczecin Dobra

prof. dr hab. n. med. Marek
MYŚLAK

specjalista nefrologii
specjalista transplantologii
specjalista chorób wewnętrznych

Adam Gołąb urolog urologia cystoskopia zabiegi urologiczne Szczecin Dobra

dr n. med. Adam
GOŁĄB

specjalista urologii

Istotą kamicy moczowej jest tworzenie się w obrębie układu moczowego twardych złogów podobnych do kamieni. U części osób obecność złogów w nerkach nie daje żadnych dolegliwości i może być wykryta przypadkiem – podczas badań diagnostycznych związanych z innymi chorobami. W pozostałych przypadkach powoduje nasilone dolegliwości bólowe, związane z przesuwaniem się złogu z nerki przez moczowód do pęcherza moczowego, określane jako tzw. napady kolki nerkowej. 

U niektórych pacjentów objawy kamicy moczowej mogą skończyć się na jednym napadzie kolki nerkowej. Inni cierpią wielokrotnie “rodząc” kolejne kamienie.

Podstawowa diagnostyka kamicy nerkowej obejmuje badania moczu, krwi, USG układu moczowego. Pozwala ona na ustalenie rozpoznania i zlokalizowanie złogu. Ważne jest również ustalenie, czy nie ma blokady dróg moczowych lub ich zakażenia oraz określenie stanu czynnościowego nerek.

 

Lekarz podejmuje decyzję o sposobie leczenia, które może być zachowawcze, instrumentalne lub operacyjne.
1. Leczenie zachowawcze kamicy moczowej obejmuje zwalczanie zakażenia dróg moczowych oraz utrzymanie odpowiedniego dla danego typu kamicy odczynu moczu.
2. Leczenie instrumentalne kamicy nerkowej obejmuje rozkruszanie złogów znajdujących się w pęcherzu moczowym oraz usuwanie złogów z moczowodu. Oprócz tego stosowana jest litotrypsja, czyli przezskórne kruszenie kamieni falą ultradźwiękową. 
3. Leczenie operacyjne kamicy moczowej jest obecnie zdecydowanie rzadziej wykonywanym zabiegiem urologicznym.

Podstawowym i wspólnym zaleceniem terapeutycznym, niezależnie od rodzaju kamicy, jest zwiększenie ilości wypijanych w ciągu doby płynów do 2-2,5 litra. Na powstawanie kamieni nerkowych ma również wpływ codzienne odżywianie.

prof. Marek Myślak
Czytaj więcej o NEFROLOGII w Centrum Medycznym Dobra
Czytaj więcej o UROLOGII w Centrum Medycznym Dobra

#OkiemSpecjalisty: Mam zgagę…

Redaktor
Posted in Poradnik Pacjenta

#OkiemSpecjalisty: Mam zgagę...

Co to jest zgaga, jak ją rozpoznajemy i jak leczymy – tłumaczy dr Agnieszka Piotrowska, w ramach naszego cyklu #OkiemSpecjalisty.

Agnieszka Piotrowska gastroenterolog Szczecin Dobra

dr Agnieszka
PIOTROWSKA

Zgaga to najczęściej zgłaszany przez pacjentów i jeden z głównych objawów choroby refluksowej przełyku – mówi dr Agnieszka Piotrowska, nasz gastroenterolog. Jest to uczucie pieczenia za mostkiem i cofanie się treści żołądkowej do przełyku. Nasila się w pozycji leżącej na wznak, przy pochylaniu się, zwłaszcza po obfitym lub tłustym posiłku. Zgadze może towarzyszyć kwaśne odbijanie, niesmak w ustach, ale również, w przypadku tzw. refluksu nocnego, zaburzenia snu. 

Refluks nocny występuje u około 75–80% pacjentów, może przyjmować postać gwałtownego wybudzania się i trudności w zasypianiu, skutkując przerywanym snem, co nie pozostaje bez wpływu na jakość funkcjonowania w dzień.

Czy powinienem się zbadać?

Podstawą rozpoznanie przez lekarza choroby refleksowej przełyku są przede wszystkim zgłaszane przez pacjenta objawy,
jednak często stosowanym badaniem dodatkowym jest gastroskopia. O konieczności wykonania tego badania decyduje lekarz.
Badanie endoskopowe (gastroskopia), dzięki któremu można ocenić zmiany w obrębie górnego odcinka przewodu pokarmowego,
pozwala wykluczyć powikłania refluksu żołądkowo-przełykowego (m.in. rak przełyku, zwężenie przełyku, przedziurawienie
przełyku) i zastosować odpowiednie leczenie.

Czy to tylko zgaga?

Choroba refluksowa może przyjmować również inne postacie. Do pozaprzełykowych objawów tej choroby należą:

przewlekły kaszel, przewlekłe (nawracające) zapalenie gardła i krtani, przewlekłe (nawracające) zapalenie zatok przynosowych, zapalenia ucha, uszkodzenie szkliwa zębów, nieprzyjemny zapach z ust, chrypka, szczególnie poranna, suchość w gardle

Wówczas również warto pomyśleć o chorobie refluksowej, chociaż nie czujemy “typowej” zgagi.

Poza leczeniem farmakologicznym bardzo istotna w łagodzeniu objawów i leczeniu choroby refluksowej jest zmodyfikowanie stylu życia o:

Czy coś mi grozi?

Choroba refluksowa przełyku jest chorobą przewlekłą, przebiegającą z okresami zaostrzeń i remisji. Choroba refluksowa nie zagraża życiu, jednak może znacznie ograniczać codzienną aktywność, niezbędne jest też stałe leczenie podtrzymujące.

dr Agnieszka Piotrowska

Gdy zwykła morfologia krwi nie wystarcza…

Redaktor
Posted in Poradnik Pacjenta

Gdy zwykła morfologia krwi nie wystarcza...

Hematolog często na podstawie badania oraz analizy wyniku morfologii krwi i innych podstawowych badań biochemicznych – nie może ustalić pełnego rozpoznania. Z pomocą przychodzą specjalistyczne badania molekularne, cytogenetyczne i histopatologiczne, wykonywane z krwi i szpiku kostnego.

Pobranie szpiku kostnego z reguły wykonuje się w warunkach szpitalnych ze względu na brak dostępu do bazy laboratoryjnej, co tworzy oczywiste niedogodności hospitalizacji dla Pacjenta. Centrum Medyczne Dobra współpracuje z najlepszymi laboratoriami diagnostyki hematologicznej w Polsce, dokąd wysyłane są zarówno krew, szpik kostny jak i węzły chłonne. 

 

Zabieg pobrania szpiku i obwodowych węzłów chłonnych wykonywany jest na miejscu w naszym Centrum. Badanie to wykonuje specjalista – zazwyczaj w znieczuleniu miejscowym, ale można je również wykonać w krótkim znieczuleniu ogólnym. Próbka szpiku kostnego pobierana jest zazwyczaj z kości biodrowej (miednica), rzadziej z mostka.

Biopsja aspiracyjna szpiku kostnego polega na pobraniu płynnej próbki szpiku za pomocą strzykawki. Trepanobiopsja szpiku kostnego polega na pobraniu próbki cylindra kostnego do badania histopatologicznego. 

Cały zabieg trwa kilka do kilkunastu minut. Krótko po zabiegu Pacjent może wrócić do domu, gdzie oczekuje na wynik badania. Następnie wynik badania omawiany jest przez specjalistę i zaproponowana zostaje metoda leczenia.

Czytaj więcej o HEMATOLOGII w Centrum Medycznym Dobra
Magdalena Świniarska hematologia szpik białaczka chłoniak Szczecin Dobra

dr Magdalena
ŚWINIARSKA

specjalista hematologii
specjalista chorób wewnętrznych

#OkiemSpecjalisty: Rak prostaty zabija…

Redaktor
Posted in Poradnik Pacjenta

#OkiemSpecjalisty: Rak prostaty zabija...

…bo dla wielu mężczyzn problemy z prostatą to wciąż temat tabu. O tym, dlaczego warto pokonać wstyd – rozmawiamy ze specjalistą urologii –
dr. n. med. Adamem Gołąbem w ramach naszego cyklu #OkiemSpecjalisty.

Adam Gołąb urolog urologia cystoskopia zabiegi urologiczne Szczecin Dobra

dr n. med. Adam
GOŁĄB

specjalista urologii

WHO alarmuje, że zachorowalność na raka prostaty tylko w ciągu ostatnich ośmiu lat wzrosła ponad dwukrotnie. Im wcześniej wykryta jest ta choroba, tym większa szansa na jej wyleczenie oraz szersze możliwości terapeutyczne, dlatego tak ważna jest profilaktyka i regularne wykonywanie badań – tłumaczy dr Gołąb.

Na późną wykrywalność choroby może mieć też wpływ fakt, że podstawowym badaniem diagnostycznym raka prostaty, jest badanie per rectum, które powinno być przeprowadzane u każdego mężczyzny po 50. roku życia. Polega na badaniu palcem prostaty przez odbyt, co pozwala na bezpośrednią ocenę gruczołu krokowego. Niestety, u zbyt wielu mężczyzn tego typu badanie wciąż budzi strach i skrępowanie.

Regularne wykonywanie badań jest tak istotne, gdyż w większości przypadków w początkowej fazie rak prostaty przebiega całkowicie bezobjawowo. W rezultacie blisko 25% osób, u których rozpoznajemy raka prostaty ma już przerzuty.

Warto pamiętać, że w przypadku wczesnej fazy choroby ograniczonej do prostaty, dysponujemy nowoczesnym leczeniem, dającym pełne wyleczenie.

Myślę, że stawka, którą jest życie, jest warta pokonania wstydu i uprzedzeń.

Czytaj więcej o UROLOGII w Centrum Medycznym Dobra

Urologia w CMD

Redaktor
Posted in Aktualności

Urologia w CMD

Konsultacje i zabiegi urologiczne naszych pacjentów przeprowadzał będzie dr n. med. Adam Gołąb.

Jest on doświadczonym klinicystą – pracuje od wielu lat w ośrodku akademickim.  Z powodzeniem godzi pracę naukową z profesjonalną opieką urologiczną na najwyższym poziomie.

Współpraca doktora Gołąba z nefrologiem prof. Markiem Myślakiem i endokrynologiem dr. Jakubem Pobłockim pozwoli na jeszcze bardziej kompleksowe leczenie chorób układu moczowo-płciowego, a zwłaszcza kamicy nerkowej, nawracających zakażeń układu moczowego, andropauzy, zaburzeń potencji.

Adam Gołąb urolog urologia cystoskopia zabiegi urologiczne Szczecin Dobra
Sprawdź szczegóły

#OkiemSpecjalisty: Pokonać atopowe zapalenie skóry

Redaktor
Posted in Poradnik Pacjenta

#OkiemSpecjalisty: Pokonać atopowe zapalenie skóry

Czy atopowe zapalenie skóry można wyleczyć?
Tego dowiemy się z rozmowy ze specjalistką dermatologii –
dr Małgorzata Filipowicz, w ramach naszego cyklu #OkiemSpecjalisty.

Małgorzata Filipowicz dermatolog Szczecin Dobra

dr Małgorzata
FILIPOWICZ

Atopowe zapalenie skóry (AZS) lub wyprysk atopowy to zapalna, świądowa i przewlekła choroba skóry. Rozpoczyna się często w dzieciństwie i może utrzymywać się do końca życia. Skutecznie obniża jakość życia pacjenta, wywiera duży wpływ na jego psychikę, wpływa również na rodzinę i otoczenie. Należy do chorób genetycznie uwarunkowanych, mogą jej towarzyszyć objawy atopii ze strony układu oddechowego, takie jak nieżyt nosa i spojówek oraz astma oskrzelowa, jak również układu pokarmowego.

Najważniejszym czynnikiem powodującym objawy skórne jest zaburzona struktura i funkcja bariery naskórkowej. Alergeny zewnątrzpochodne łatwiej przenikają do głębokich warstw skóry, powodując zmiany zapalne. Dodatkowo skóra pozbawiona prawidłowej bariery ochronnej jest bardziej narażona na występowanie nadkażeń bakteryjnych, wirusowych i grzybiczych.

Częstość występowania AZS w ciągu ostatnich lat znacznie wzrosła, głównie w krajach rozwiniętych i dotyczy tam około 20% populacji dziecięcej. Zwykle pierwsze objawy pojawiają się około 3. miesiąca życia i u większości pacjentów ustępują po osiągnięciu dojrzałości płciowej. Dorośli chorują rzadziej, ale w ostatnich latach coraz częściej schorzenie występuje u osób starszych w 6-7. dekadzie życia.

Przebieg AZS można podzielić na trzy główne fazy: niemowlęca, dziecięca i osób dorosłych.


    

  1. niemowlęca - dotyczy dzieci od 3. miesiąca do 3. roku życia, zmiany rumieniowo-grudkowe najczęściej występują w obrębie twarzy („polakierowane” policzki) i głowy. Wolna od zmian pozostaje okolica pieluszkowa. Często dochodzi do nadkażenia bakteryjnego, wirusowego. Świąd u dzieci objawia się niepokojem, płaczem, zaburzeniami snu.
    2. 

  2. dziecięca - charakteryzuje się zmianami wypryskowymi i skłonnością do lichenizacji w obrębie typowych miejsc – zgięć łokciowych, kolanowych oraz szyi i głowy. W okresie bezobjawowym dominuje suchość skóry i przebarwienia pozapalne.
    3. 

  3. u dorosłych - trzecia faza choroby podobnie jak poprzednie może być kontynuacją istniejących wcześniej problemów lub pojawić się pierwszy raz. Często stres jest czynnikiem wyzwalającym wystąpienie zmian skórnych. Zmiany wypryskowe dotyczą najczęściej twarzy, karku czy klatki piersiowej.
    4.

Uczulenie na białka mleka krowiego, jaja kurzego, pszenicy może wpływać na przebieg choroby – głównie w okresie niemowlęcym. Wprowadzanie restrykcyjnej diety eliminacyjnej jest często zbyt pochopne i nie gwarantuje istotnej poprawy. Uczulenie na wspomniane alergeny u 80% dzieci ustępuje z wiekiem.

Dieta jest elementem wspomagającym, a nie podstawą leczenia w AZS. Udowodniono natomiast, że karmienie piersią zmniejsza ryzyko wystąpienia objawów choroby w 50%.

Alergeny zewnątrzpochodne np. sierść zwierząt domowych, roztocza kurzu domowego, pyłki roślin są często przyczyną zaostrzenia zmian skórnych, zarówno u dzieci jak i starszych pacjentów.

Jak przebiega leczenie atopowego zapalenia skróry?

Leczenie AZS składa się z wielu elementów. Ważna jest zarówno odpowiednia systematyczna pielęgnacja skóry jak i unikanie czynników zaostrzających np. detergentów, zasadowych mydeł, zbyt wysokich temperatur oraz sytuacji stresowych. Ponieważ jest to choroba, gdzie całkowite wyleczenie jest niemożliwe, postępowanie powinno polegać na efektywnym i szybkim leczeniu zaostrzeń oraz odpowiednim leczeniu podtrzymującym.

W terapii stosujemy leczenie miejscowe i/lub ogólne o działaniu przeciwzapalnym, przeciwalergicznym  i przeciwświądowym. Sterydy stanowią podstawę miejscowego leczenia AZS. Wybór odpowiedniego preparatu zależy od nasilenia procesu zapalnego i lokalizacji zmian skórnych. Inhibitory kalcyneryny stosowane są jako alternatywa dla sterydów stosowanych miejscowo oraz jako kontynuacja sterydoterapii miejscowej w celu utrzymania remisji. W ciężkich przypadkach konieczne jest ogólne leczenie immunosupresyjne.

Na każdym etapie leczenia podstawowe znaczenie ma prawidłowa pielęgnacja skóry, czyli stosowanie prawidłowo dobranych emolientów (preparaty nawilżające, zmiękczające, pielęgnujące skórę). Odbudowują one barierę naskórkową, eliminują suchość i zmniejszają świąd skóry. Preparaty emolientowe powinny być stosowane stale na cała skórę, najlepiej bezpośrednio po kąpieli na wilgotną skórę 2-3 razy w ciągu dnia.

dr Małgorzata Filipowicz
Czytaj więcej o DERMATOLOGII w Centrum Medycznym Dobra

#OkiemSpecjalisty: Dlaczego boli pięta? Czy zawsze należy udać się do lekarza?

Redaktor
Posted in Poradnik Pacjenta

#OkiemSpecjalisty: Dlaczego boli pięta? Czy zawsze należy udać się do lekarza?

Na te pytania w cyklu #OkiemSpecjalisty odpowiada specjalista ortopedii i traumatologii narządu ruchu – dr Krzysztof Pobłocki. 

Bóle pięty należą do najczęstszych dolegliwości w obrębie stopy. Mogą one pojawiać się zarówno pod piętą (częściej), jak i tuż powyżej pięty – od tylnej strony stopy.

Najczęstszą przyczyną bólu pięty jest zapalenie rozcięgna podeszwowego, które – posiadając trzy części (przyśrodkową, boczną i centralną) – rozciąga się od guza piętowego i dochodzi nawet do paliczków stopy. I właśnie ten segment centralny powoduje największe dolegliwości. Znakomita część chorych twierdzi, że ma tzw. „ostrogi piętowe”, chociaż tylko u około połowy chorych z zapalaniem rozcięgna podeszwowego występują zwapnienia w tej części ciała. Problem zapalenia rozcięgna podeszwowego występuje u kobiet i mężczyzn, częściej u osób pracujących na stojąco i otyłych.

Typowy ból lokalizuje się pod piętą i najbardziej dokucza przy pierwszych porannych krokach, zwykle trochę ustępuje podczas chodzenia, żeby nawrócić po dłuższym wysiłku i przeszywać właściwie całą stopę.

Jak w takim razie postępować, gdy stwierdzimy u siebie powyższe objawy?

Dość często dolegliwości ustępują same w ciągu kilku dni i nie wymagają specjalnego postępowania (zwykle wystarczają „domowe sposoby”, odpoczynek i żele przeciwbólowe czy leki przeciwzapalne dostępne bez recepty).

Jednak, jeżeli w ciągu około dwóch tygodni dolegliwości nie ustąpią, należy rozważyć wizytę u lekarza ortopedy, który rozpozna zapalenie rozcięgna podeszwowego na podstawie wywiadu z chorym i badania stopy, ale może też zlecić dodatkowe badania obrazowe (np. RTG czy USG) lub badania laboratoryjne.

Sposobów postępowania w tym przypadku jest sporo – od wspomnianych już leków przeciwzapalnych, przez stosowanie odpowiednich wkładek odciążających piętę do różnego rodzaju iniekcji (np.osocza bogatopłytkowego, białek przeciwzapalnych czy komórek mezenchymalnych), a w ostateczności nawet leczenie operacyjne. Decyzję o zasadności zastosowania powyższych metod podejmie lekarz po rozmowie z chorym.

Z pewnością nie można zapomnieć tutaj o zastosowaniu szeroko pojętej rehabilitacji – różnego rodzaju masażach, ćwiczeniach rozciągowych czy metodzie tapingu.

Krzysztof Pobłocki ortopeda traumatolog operacje ortopedyczne Szczecin Dobra

dr Krzysztof
POBŁOCKI

specjalista ortopedii
i traumatologii narządu ruchu

Czytaj więcej o ORTOPEDII w Centrum Medycznym Dobra